Ben ne ahlar çektim,sen yanımda yokken,
Yüreğim yuvasından çıkacak gibiydi,bana sevdayla bakarken,
Alt üst oldu dayalı düzenim,bana eyvallah demeden giderken,
Nerelerdeydin söylesene,sevda hançeri sineme saplanırken.
Ben ne uzun geceler ibadet ettim.Sabırla hep seni dileyerek,
Konuşmadım,sustum.Eyüp Peygamber’in sabrını çekerek,
Anlattım seni her gördüğüme,en güzel kelimelerle seni överek,
Sildim terimi,sevdamızın hatırası olan,kar beyazımsı mendilinle, seni düşünerek.
Ben ne sevda abideleri inşa ettim bu örnek aşkın bahçesinde,
Çizdim yar seni, bu sevdanın kara kalemiyle,su içerken aşk çeşmesinde,
Yetiş bana,zira ölüyorum bu acımasız sevdanın aslan pençesinde,
Bulmak istiyorum daim seni bu fani dünyanın geçici neşesinde.
16/06/2005
Kayıt Tarihi : 3.2.2012 13:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!