Ben nasıl derim
Bebek öldü
Ama kundaktaki bebeği öldürdü
Keskin nişancıları
Ben nasıl derim
Çocuklar öldü
Ama çocukları öldürdüler
Dualarla gönderilen üniformalılar
Halbuki çocukları vardı çoğunun..
Çocuk cesetlerini çigneyerek
Geçtiler
Yakıp yıktıkları şehirlerimizden...
Görkemli zafer geçitleriydi...
Ve Dicle de
İnsan eti
Balıktan çoktu
Çok uzaklarda alkış tuttular
Çok uzaklarda uludular
Çok uzaklarda
Çok uzaktılar..
Ve çocuklardan sağ kalanlar
Siperler kazdılar oyuncak kürekleriyle
Zırhlıların içinde yaşayanlar
Anlamadı
Ve çok uzaktakiler
Farkında olmadı
Saçlarını ördü genç kızlar
Ve öperek toprağı
Yaşlılarla vedalaştılar
Ekmek bıcağını koynuna sakladı
Beyaz eşarplı bir ana
Yakılan bodrumlardan
Dev alevler yükseldi göğe
Acıdan lavlar püskürdü dört bir yana
Biz yine yandık
Çok uzaklarda
Farkında olmadılar
Geceydi
Ve yıldızların ışığı
Yetmiyordu karanlığı aydınlatmaya
Körler farkında olmadılar
Bodrumlardan yükselen
Dev alevlerin
Sıcaklığı değiyordu tenlerine
“güneş doğuyor” diyorlardı birbirlerine
Ve kalplerini diziyorlardı
Pazar tezgahlarına..
Mehmet Akif Han
Kayıt Tarihi : 6.3.2021 01:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!