Hayatımdaki boş ve sürünen yaralı cümlelerin zamirisin artık.
Yalnızlığın pençesinde,
Soğuk gecelere dayanan bir serçenin,
Çırpınışına benzetiyorum sana olan aşkımı.
Çaresiz, umutsuz, kimsesiz bir gecenin,
Güneş doğunca öleceğini bildiği gibi.
Her şeye rağmen dayan diyen yüreğim uçurumlarda.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
'yasaklanmanın adıyım ben' buyurun...
Yüreğine kalemine sağlık güzel bir çalışmaydı,
tebrikler Zuhal hanım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta