Karşıma alıyorum resmimi,
Doyasıya bakışıyoruz gözgöze.
Sonra, bir soru geliyor aklıma.
İnsan kendiyle gözgöze gelir mi?
Yoksa bu ben ''ben'' değil mi?
Hareketsiz hissiz,yalnız bir pozla duran.
Halbuki,ben canlı hareketli,hisliyim.
Acaba bu ''ben'' ben değil miyim?
Biliyorum dünyaya ağlayarak geldim.
Fakat sonra memnun kaldım da mı dönmedim?
İki yüzlü insan, fenadır muhakkak.
Artık şüphesiz; bu ''ben'' ben değilim.
24.mayıs.1972
Kayıt Tarihi : 19.4.2008 10:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Fakat sonra memnun kaldım da mı dönmedim?
İki yüzlü insan, fenadır muhakkak.
Artık şüphesiz; bu ''ben'' ben değilim.
insanlar değişiyor çünkü büyüyoruz ve her şeyi yaşayarak görüyoruz..güzeldi kutlarım
çünkü sen seni yenileyip sorgulaya biliyorsun
Yüreğine kalemine sağlık
güzel di
nefis bir tema ve anlatım...
saygılarımla kutlarım...
TÜM YORUMLAR (4)