Ben mi? Şiiri - Mahmut Karahan

Yüreği ağzına geldi
Elimi sürttüm
Ayaklarımla ezdim
Rüzgar üflüyordu
Göğün içini
Saçım
Sakalım çoktan beyazlaşmıştı
Uçuşurken taneleri
Kat kat ekleniyordu beyaz

Burnum var havuç değil
Gözüm var kömür değil
Ben mi
Nasıl bir kardan adam olurum
Bir çocuğun ellerinde
Ocakla şubat arasında her şey
Pencereyi
Yada sokak kapısını
Açar açmaz doluyor içeriye
O kadar yakın hissediyorum
Çocukların yaptığı
Ertesi gün olmayan adamı

Bu bakışı hiç unutmadım
Aldırış etmeden
Soğuğa gülümseyen çocukları