Kış çetin geçerdi usta efil efil yağardı kar
Her çıtırtı bir kabus gibi takılırdı kulağımıza
Çocuktuk kahramandık sıcak yataklarımızda
Ama güneşle birlikte göle uyanırdı kardeşlerim
O çıtırtılar gelip işerdi herkes uyuduğunda döşeklerine
Böyle inanırlardı anlatırken yüzleri kızarırken bile
Köy düğünlerinde yahni sırası kapardık
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var