Ben... Memleketim...

Ben..Memleketim...

Benim ulan bu memleket!
Taşıyla toprağıyla,
Yağmuruyla, karıyla benim..
Ben memleketim..

Haini de benim, cesuru da,
Fazlası da benim, kusuru da,
Vurulan canıyla benim,
Dökülen kanıyla benim,
Kışıyla, baharıyla benim,
Ben..Memleketim…

Hem solcu’ yum, hem sağcı,
Hem dindar, hem bağnazcı,
Hem efendi, hem serseri,
Ama bu yurdun isyancısı,
Bu yurdun askeri!

Sazıyla, sözüyle benim,
Azıyla özüyle benim,
Yüreği, gözüyle benim,
Ben memleketim! ..

Var mı ulan ötesi,
Benim bu memleket, benim!

Toplayın getirin silahlarınızı,
Lejyonlarınızı,
Kiralık katillerinizi..
Irz düşmanlarınızı,
İş birlikçilerinizi,
Misyon papazlarınızı,
Kan emicilerinizi,
Sermaye puştlarınızı..

Yetmez ulan gücünüz,
Yetmez!
Bu devran böyle gitmez!
Bileceksiniz!
Ve öğreneceksiniz,
Yanıldığınızı! ...

Benim ulan bu memleket,
Soylusu da benim, soysuzu da,
Van’ lısı da benim, Uşaklısı da,
Alevisi, Sünnisi,
Aydını, Ereni, Ümmisi,
Camisi, Sinegog’u, Kilisesi benim..
İyi belleyin aklınıza……
Ben Memleketim!

Kol kırılır,
Yen içinde kalır!
Benim kavgamdır bu,
Benim yaramdır..
Dirisi de benim, ölüsü de,
Koyunu da benim, sürüsü de,
Kadınıyla, çocuğuyla benim,
Nefesiyle, soluğuyla benim,
Zirvesinde doruğuyla benim,
Ben Memleketim! .....

Düşlerinize bile ağır gelir,
Gömülseniz,
Kusar sizi bu topraklar,
Sizinle yan yana durmaktan,
Ar eder şehitlerimiz, Ar!
Dönün kendi çöplüğünüze,
Dönün yokluğunuza,
Rezil medeniyetinize!

Şehirlisi, köylüsüyle benim,
İşçisi, emekçisiyle benim,
Ordusu, nöbetçisiyle benim,
Sürgünü, mahpusuyla,
Dargını, kırgını, küskünü,
Ve Sevdası,
Ve tutkusuyla…
Bakın yüzüme iyi bakın!
Ben memleketim!

Yoldaşı da benim, Kardaşı da,
Düşmanı da benim, Yardaşı da,
Öfkesi benim, sancısı benim,
Belası, devası, acısı benim,
Sizi de bilirim, kendimi de…

Siz alemin yüz karası!
Kolay geçer bu gönül yarası,
Şimdilik duyun,
O gün gösteririm!

Ben Memleketim……………..