Ben Melankoliklerdeyim...

Seviyorum kafamdaki antenlerimi
Dinlemekteyim ajan gibi çevreyi
Nereden,kimden gelecek diye tehlikeleri
Tetikteyim geceleri...Ben melankoliklerdeyim...

Yazdıklarıma pek kulak vermeyin
Ara sıra ben de efkardayım
Dertlerimin içerisinde boğulan
Melankoliklerdeyim...

Yaşlandıkça bedenim
Kırılıyor kemiklerim
Doğan güneşim doğmuyor
Donuyor yüreğim...Melankoliklerdeyim...

Bazan alır başımı giderim
Yalnızlığıma dalarım
Sonbaharımda koklamak istesem de son gülümü
Bırakmıyor çevresindeki dikenleri...Melankoliklerdeyim...

Bin km.menzili tarıyor antenlerim
Tarzıma uymuyorsa bu şiirlerimin
Uyarısını alıyorum sevdiklerimin
Ben melankoliklerdeyim...

Bana yakışmıyor-muş- gerçeklerden soyutlanmak
Ömrümün son deminde Toroslarda uçmak
Yorgun gönlümü bir daha kahredecek-miş-
Ben melankoliklerdeyim...

Antenlerim beni uyarıyor
Bu kara sevda seni öldürecek diyor
Ne yapayım dostlar:bir de sizler söyleyin
Ben melankoliklerdeyim...melankoliklerdeyim...