Ben mecnunum Şiiri - Ahmet Arslan Hadimi

Ben Mecnunum
Tanırsınız mecnunu
Leyla’m deyip dolaşır
Sonunda gerçek dosta
Mevla’sına ulaşır

Leyla, Leyla dediğin
Bu mu diyen insana
Der, hele benim gözü
Alıp ona baksana

Çölde, namaz kılanın
Bir gün önünden geçer
Görmedin mi be gafil
Sen namaz kıldığımı
İnsan biraz düşünür
Ne yaptığını seçer
Diyene cevap verir,
Leylanın aşkıyla ben
Kör olmuşum etrafı
Göremiyorum zaten
Sen Rabbın huzurunda
Onunla konuşurken
Çölde bir kum tanesi
Bile olmayansa ben
Nasıl gördün sen beni
Bırakıp da seveni

Mecnun olmak gerekir
Seveni görmek için
Leyla’yı görmez iken
Söyler misin aşk niçin

Mecnunum ben be gardaş
Aşığım eğitime
Peygamberler varisi
Olarak öğretime
Kara sevda dedikçe
Aldılar da elimden
Mecnun dediler bana
Ben silleyi yedikçe

Kaf dağında tepeye
Dikecektim bayrağı
Söktüler aşkı benden
Eteklerde kaldı aşk
Zirveye çıkınca ben
Yapayalnızdım zaten

Eğitimi ilk önce
Okuldan kaldırdılar
Öğrenciyi, veliyi
Ortaya daldırdılar
Kenardaki öğretmen
Herkes ona saldırır
Şikayetler peş peşe
Sanki canın aldırır
Öğretimse üç rakam,
Dört harften oluşuyor
a, b, c, d bilenler
Yüz ile buluşuyor

Eğitimle öğretim
Gerçek rayından çıktı
Biri sorumluluğu
Yine de bana yıktı
Yahu suçum ne benim
Aşık olmaktan başka
Şu halimle, bu yaşta
Yeniden gelsem aşka
Leylam gitmiş elimden
Ben çöllere düşmüşüm
Kapkara bir sevdayla
Bu sisteme küsmüşüm

Çocuk her şeye sahip
Karışma bir şeyine
Saçı başı karışmış
Kitap defter neyine
Kılık kıyafet rezil
Boyamışlar her yeri
Gelir gider derslere
Diyemezsin gel beri
Başına buyruk çocuk
Karışamazsın bana
Der se, öğretmen bakar
Asi çocuktan yana

Düzelt diyorlar bana
Mecnunum be arkadaş
Hem aşığım, hem deli
Duyularım oldu taş
Yüz yıldır bu ülkenin
Baş belası Leylamdır
Çözümü yokmuş gibi
Her ağız eder dır dır
Hizmetçisin, Hadimi
Bu vatana millete
Leylayı bırakıp da
Sakın düşme zillete

Mecnunum be arkadaş
Hem aşığım, hem deli
Ağaran şu başımda
Esiyor kavak yeli…..

Ahmet Arslan Hadimi….281118