Ben Mecnunum Sen Leyla’mısın

Dizginleyemedim aşkın ile coşmuş bu yüreğimi,
Durduramadım gönlümde kopan o sevgi selini,
Volkanlar patlıyor kalbimde aşkın yakar içimi,
Çöllere düşmüş deli gönlüm arar leylanın izini.

O sevdalı bakışlarını kaybettim çöllere de arıyorum,
Görsem birisinde benzerini hemen meftun oluyorum,
Doldurdum o gözlerin den sevgi kadehimi içiyorum,
Doyuramam kalbimi sevgine yalnızca avutuyorum.

Arlanmaz gönül hep koşar leyla sandığının peşinden,
Uslanmadı hiç Leyla diye sevip de hep yanılmaktan,
Geçip gitse de ömür arayışları hiç bitmedi gönlümün,
O sahte sevgiler ile susuzluğu geçmedi bu gönlümün.

Kayboldum bir o kalbe bir bu kalbe girip arıyorum,
O kalpte mi yerim, yoksa ötekin de mi yokluyorum,
Bakışların o anlamında Leylamın izini sürüyorum,
Kalbimin sahibini gündüz gece demeden arıyorum.

Avaresi olmuşum gerçekten, yürekten sevecek yarin,
Hesabını kitabını yapmadan sevgisini verecek yarin,
Bitmez tükenmez sevda yollarında yürüyecek yarin,
Çok aradım ama bulamadım mecnunu oldum o yarin.