ben mecalsiz sen mealsiz yüzünle kaldın
kör bıçak gibi sapladın ayrılığı sol yanıma
acıyor işte!
gidip geldiğin günlerde kaldı butun sanrılarım
sana dokunuşlarım
dokunurken ürkek ürkek adını tekrarlayışlarımı unutmadım..
unutturmadım seni bana
adını yazdım
çaktım mıh gibi
aklıma..
gülüşüm buruk kalsada ardından
bir fıgan ah bir duman
göz gözü görmüyor artık bu şehirde
hersey sisli bir kalbin buğusuna yazılır oldu..
kalem sustu
kitap yuttu butun varoluşları
yokoluslarıma yeni benlik arıyorum
ben seni kaybettiğin yerlerınden seviyorum..
Kayıt Tarihi : 22.5.2019 09:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kasabanın Cadısı](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/22/ben-mecalsiz-sen-mealsiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!