Ben Maviyi Sevdikçe, Siyah Beni Ondan Ço ...

Kalp hiç durmadı yerinde
Her ritmik atışında,
Heyecanın gölgesinde hazırdı,
Mavi güneşin tınısında;

Açtıkça gökyüzünün rengi,
Mavi gözler bir kelebeğin kanatlarındaydı
Çırptıkça ve hızlandıkça umuda doğru,
Gamzesine kondu baharın
Huzuru duydu;

İç çekişler suskunluğu dinlerken;
Ve dil lal olmuşken tüm gürültülüğe

Bir sis bulutu belirdi en siyah haliyle
Hep özlemlerimin düşlerinde;
Zifiriliğin en dem haliyle;

Mavi kanatlarımda kelebeğim ölüyor
Titrek ellerimi açmışken semaya,
Ve haykırırken can veren o nura,
Aşka susamışken ve hazırlarken dolu dizgin,
Yarına çatlamış dudakları
Tortusu kalıyor karanlığın,
Sahte dudak dokunuşlarında

Çocuksu hayallerim diri,diri gömülüyor
Şehveti bol bu şehrin sokaklarında;

‘’Oysa hayat ne güzel,neden kimse kendi gibi değil mavilikleri öldürüp güzel olanı siyahlaştırıyorlar’’

15.04.2011 – Gecenin En Siyah Yerinden Fecr-i Vakte doğru