Ben Maviş Bir Çocuğum Şiiri - Ünal Çağabey

ben maviş bir çocuğum
denizin dalgasının gözleri
haritalarını çizerken krallar
kendilerinin olmayan toprağı
paylaşırken savaşın sancağının altında
bombalar evlenirken kanla
ve gözyaşları sularken rahmini toprağın
ben maviş bir çocuğum
üstelik ellerim kirli..

ben maviş bir çocuğum
savaş arabalarının ellerindeki kırbaç
hani bulutların kapışması gibi asumanda
suyu ateşle söndürmeye geldim
yalanı bilmeyenlerin öyküsüdür
patlarken ellerinde nice bombalar
kabil yine kardeşidir habil'in

ben maviş bir çocuğum
yüreği avuçlarında saklı güvercinin
umut gitmişken en güzel diyardan
susmuşsa barışın ayak sesleri
avuçlarında kan,gül
avuçlarında ikiyüzlülüğün belgesi
ben maviş bir çocuğum
ve gözlerim kartalların kanatları altında..

ben maviş bir çocuğum aslında...

ünal çağabey'