Ben maşa değilim Şiiri - Murat Ülkü

Ben de senin gibi insanım emanet cismim
Talan olmuş aşklarda, hep geçer ismim
Sen beni oyuncak etmek istiyorsun da
Ömrüm gecti, senin yeni öğrendiğin o tezgahlarda

Artık en iyi dostum yalnızlıkmış anladım şimdi,
Ben uslanmaz kimsenin maşası olamaz deli...
Sen ben değilsin, ben ise hiç kimse değilim
Ben senin yüzünden sevgiye olan güveni kaybettim,

Bilmiyorum belki de hiç yoktular
Var isedeler senin vefasızlığında kayboldular
Benim gibi, senden giderek uzaklaştılar
Maşa zannettigin insanlar, yandıkca ağırlaştılar

Artık mermhamete dair bir şey bekleme benden
Aşk oyuncak değil, böyle seveceksen istemem
Ne beni oyala boş hevesle ne kenini yor
Usul usul yol al ve çek git yüreğimden...

Senin aradığın o adam değilim ben
Ben seni sevdimde, hiç sevemedin sen
Başın ayrı oynuyor, fırıl fırıl dönüyor gözün
Hep havada kalıyor, yerine gelmiyor sözün

Senden önce sevgiye çok duyarsızdım ben,
Dostsuz arkadaşsız ve Yar’sızdım ben
Seviyorum deyince, beni sana köle saydın sen
Bilemedin ki, esaratin gölgesinde kaybolurum ben...

Aşk anlatmasın şairler; artık inanman...
Aşk dedikleri sevinç ve hüzünden oluşan yalan
Varmı yüreğinde kır bulaşmamış aşkı taşıyan
Unutup kendini yar'in varlığında yitip kaybolan...

Gün gelir aşkı hakikata umut olurum
Solsa da kederli bakışlarım, gülüşlerim yorgun
Dibine vursam da her gece uykusuzluğun
Kapanacak senli yaram, kaşıdıkca acı duyduğum...

Durup susmazsan gecene kabus olurum
Gününü karartan küflü zindan olurum
Ne dersen de ama aşk deme bana
Ben sana hiçim, senin hiç bir şeyin olurum...