Ben Manisa Tarzanıyım Şiiri - Ahmet Tulg ...

Heybetli Spil gururlu duruşun yeter.
Açmışsın anne şefkatiyle kollarını.
Tüm Manisa’yı bağrına basıyorsun
Al, al bizi de kanatlarının altına.

Niobe gözü yaşlı efsane,
Niobe ağlamıyorsun artık biliyorum.
Ağlama zaten sil gözyaşlarını,
Çevir Bak yüzünü yukarı,
Heybetli spil yanı başında.

Spil zaten sevinçle ağlıyor,
Her bir gözünden.
Yüz gözü varsa yüzünden.
Tatlı, şifalı, hem de buz gibi onun göz yaşları
İçmeye doyamazsın tadından.

O sıcacıktır anne şefkati gibi,
Sarar sarmalar bizleri.
Serinlemek mi istedin, çık omzuna,
Yeşili bir başkadır saçlarının, dalga dalga.

Ah yeşil sen ne hoş renksin.
Ama yeşilin bir başka Spil’inde
Kesmeyin ne olur dokunmayın ağaçlara.
Spil’in saçları, Manisa’nın ciğerleri onlar.
Ciğerim yanıyor, dokunmayın tek fidana.

Dikmek varken, niye sökmek.
Yapmak varken, niye yıkmak.
Hadi bir fidanda sizde takın,
Spil’in saçlarına.