Ben yeraltı bataklığında maden işçisiyim.
Ekmeğim kömür karası ve ben tanınmaz haldeyim
Yüzüm gözüm pas içinde nefes alışlarım kapkara
Yüreğime oturan sevda değil kömür tozları
Benim bulutlarım öyle derin maviye çalmaz
güneşin parlak ışıkları benim karanlığımı aydınlatmaz
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta