Ben Maden İşçisiyim
Ben yeraltı bataklığında maden işçisiyim.
Ekmeğim kömür karası ve ben tanınmaz haldeyim
Yüzüm gözüm pas içinde nefes alışlarım kapkara
Yüreğime oturan sevda değil kömür tozları
Benim bulutlarım öyle derin maviye çalmaz
güneşin parlak ışıkları benim karanlığımı aydınlatmaz
Çünkü ben maden işçisiyim.
Benim bedenim burda bir göçüğe emanet
Kimi zaman yaralı kimi zamanda cansız bedenımle
Buluşurum günyüzüyle
Güneşe hasretimi böyle gideririm
Çünkü ben maden işçisiyim.
Kayıt Tarihi : 16.4.2009 21:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!