''Ben''leyen Ve 1 Olamayan Sen

Zulmün kadar zalim, yaşayamadığın kadar alim sen!
Hayasızca gülene yaren, edebiyle ağlayana lal olan sen!
Taşıyamadığın kadar ağır,öteki terazide tüy olan sen!
Gece gibi kalbinle, kameri parlak yüzüne Bir olamayan sen!
10'u görmeyen Bir virane,her dem Sıfır olabilmiş sen!
''Önce sen''den geçtik, biz diyemeyen hep, ''ben''leyen sen!
Yazalım yarınımızı derken her virgülü nokta eyleyen sen!
Vermediğin kadar alan, ekmediğin kadar biçen sen!
Pişmediğin kadar yakan, açmadığın kadar solduran sen!
Çin malı kadar sahte beyaz, son bir heyhat olan simSiyah sen!
Sevdanın sınırında son karakol,soğuk nöbetlerin kurşunu olan sen!
Değil artık Zeydin gözleri, yaşarken öldüren beni sen!

De bana Nefsim, neyleyim gayrı senin gibi günahı ben! ..
De bana nefesim,neyleyim gayrı senin gibi ciğeri ben! ..
De bana gülüm, neyleyim gayrı senin gibi bağı ben! ...
De bana balım,neyleyim gayrı senin gibi şifayı ben! ...
De bana gönül, Hırsızım, neyleyim gayrı senin gibi polisi ben! ..
De bana Ab-ı Hayatım, neyleyim gayrı senin gibi katili ben! ..
De bana gardiyanım, neyleyim gayrı senin gibi özgürlüğü ben! ..
De bana Eyfelim, neyleyim gayrı senin gibi Paris'i ben! ..
De bana üstadım, neyleyim gayrı senin gibi duvarı ben! ...
De bana İstanbul'um, neyleyim gayrı senin gibi Ayasofya'yı ben! ..
De bana Fener'im, neyleyim gayrı senin gibi Kadıköy'ün karanlığını ben! ...

De bana Giz'lim, neyleyim gayrı senin gibi güzeli ben! ...
De bana Sıfırım, neyleyim gayrı Bir olamamış Seni ben! ...