Ben'leşiyoruz... Şiiri - Zafer Zengin Et ...

smyrnalı balıkçı;

ölümsüzdür çocuk için sevişenler
tanrılaşır aşk için sevişmeyenler

gezgin şair;

duygu planlaması için at gözlüğü takın
milyon kere şans içinde duvara çarpın
kırılan yanlarınızı ağzınızla bağlayın

eli cebinde nihilist filozof;

eksilmenin gölgesinde
kendini yontan
ateş yakmaya çalışan ilkel insan
sanatı icat ettiğinde vermeye başladıklarıyla
yüz yüze gelince, kendini kesmeye başlar ağır ağır
kandı size, inandırdı
zararsızdır şair tayfası
asıl katiller ideologlar
bilim adamları
kutsal metin yazanları
sırasıyla hepsini asmalı
ya da medeniyeti anlatmalı
ben bilirdim,şairler hayal kuran yalancılardı
kimse onlar gibi aşkı anlatamadı

sevdalısına türkü söyleyen deli;

tükenir çoğaldıkça bir yanım
bir suna şarkısıdır başladığım
canım a canım
ne olurdu sanki
bir gün bana kalaydın

umudu bitmiş ateş;

tel tel kopar avazı
külü kalır elinde
biraz beyazı
kazımış alnına yazıyı
rüzgardır ağzın da sızı

yazan;

dergilerim duruyor ‘masamın üstünde
sayfaları açık ‘öyle ellerim gibi
bildikçe dünde kanıyor kendine
evvelden evvel var mı ben’ime
sesten sonra
çizmeye başlamak önce
sonrası da gelir
söz dile düşünce
paylaşırım gökyüzümü
kalemim herkesin

aynı şeyleri bilmek;

çok okuduğumu sananlar yanılıyor
ben hayatı hayat beni okuyor
benzeşiyoruz
ben’leşi(yi) yoruz

24 07 2005