Ben'ler Şiiri - Hüseyin Atacan

Ben-1
Bir ben vardır bu saat kuytularda büzülen
Bir ben vardır derisi Mansur gibi yüzülen
Bir ben vardır kaygılı, varlığına üzülen
Bir ben vardır gönlünde, dert meclisi düzülen

Ben-2
Bir ben vardır benliği ufuklara gömülen
Boş verip acılara ızdıraplara gülen
Bir ben vardır su olup ırmaklara dökülen
Bir ben vardır üstüne dert yorganı örtülen

Ben-3
Uyanırsam, sormayın bana, rüya mı diye
Bu gece bir âlemde kavuştum sevgiliye
Yüzü ak gönlü kara, ağlardı biteviye
Bir ben vardım taş gibi ayrılıklara gülen

Ben-4
Sanmayın kedersizim, katıyım, gönülsüzüm
Leyla’sını yitirmiş Mecnun kadar öksüzüm
Hasretten alevlerle tutuşur da şu özüm
Bir ben yaşar benimle ölüp, ölüp dirilen

(21/ 04/1976)