Ey! ..YÜREĞİMİN HER KATMANINA PUSU KURAN GÜZEL KADIN! ..
Ben laf olsun diye veya masal olup anlatılsın diye sevmem! ..
Ben; sevdiğimi “serseri mayın” gibi iki dudak arasından dökülen afakî sözlere değil, “kurşun yarası gibi” yüreğime işlerim! ..
Ve ben sevdiğime herkes gibi “lafımı” değil, gerektiği yerde sebebini dahi sormadan “canımı” veririm! ..
Ben sevdiğime “sevdiğim” derim “sevgilim” demem
Ben sevdim mi böyle severim lakin “sevgi” bu değilse, lafını dahi etmem! ..
***
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta