Ey! ..YÜREĞİMİN HER KATMANINA PUSU KURAN GÜZEL KADIN! ..
Ben laf olsun diye veya masal olup anlatılsın diye sevmem! ..
Ben; sevdiğimi “serseri mayın” gibi iki dudak arasından dökülen afakî sözlere değil, “kurşun yarası gibi” yüreğime işlerim! ..
Ve ben sevdiğime herkes gibi “lafımı” değil, gerektiği yerde sebebini dahi sormadan “canımı” veririm! ..
Ben sevdiğime “sevdiğim” derim “sevgilim” demem
Ben sevdim mi böyle severim lakin “sevgi” bu değilse, lafını dahi etmem! ..
***
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta