Ben küçükken gülerdim her şeye.
Top oynarken hep kıyıda köşede,
düşünmezdim hiçbir şeyi.
Kalbin sadece kan pompaladığını sanırdım.
Büyüyünce anladım sadece öyle olmadığını...
Acı çekmeyede yarıyormuş kalp,
çok çabuk kırılıyormuş anladım.
Anladım içine kocaman bir insan girebiliyormuş.
Artık beyne hükmediyormuş kalp
Anladım...
Keşke çocuk kalsaydım.
Her küçük şeyde annemin dizine yaslanıp ağlasaydım.
Başımı sıvazlayınca unutsaydım her şeyi.
Devam etseydim yaşantıma.
Büyümeseydim hiç...
Kayıt Tarihi : 19.6.2009 13:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!