Ben köyümü özledim Şiiri - Bayram Ataç

Bugün bir özlem koptu içimde
Yüreğime kor düşmüş biçimde
Siyah kalmadı baştaki saçımda
Özledim ben, ben köyümü özledim

çok özledim dağları ile taşlarını
Ayaz geçen soğuk kara kışlarını
Çeşit çeşit öten yabani kuşlarını
Özledim ben, ben köyümü özledim

Köyümün sokaklarında gezmesini
Dağlardan çıkan mantar kemesini
Peynirli yufkayla dürüm yemesini
Özledim ben, ben köyümü özledim

Tandırda yufka ekmek kokusunu
Güttüğüm koyun ile toklu sunu
Tavuklara koşan sansar tilkisini
Özledim ben, ben köyümü özledim

Aklıma geldi mi anıyorum acıyla
Yanar gönlüm köyümün aşkıyla
Burnumda tütüyor toprak taşıyla
Özledim ben, ben köyümü özledim

Yabandan çayır, çimen biçmesini
Tarlaya gübre, tohum saçmasını
soğuk pınardan eğilip su içmesini
Özledim ben, ben köyümü özledim

Ahırdaki fışkıyla kuru kermesini
Damın başına tarhana, sermesini
gelen Dilenciye, bulgur vermesini
Özledim ben, ben köyümü özledim

Ağaç çerçevedeki puslu aynasını
kerpiç Ahırdaki inek ile danasını
Yazın çıktığım yemyeşil yaylasını
Özledim ben, ben köyümü özledim

doğduğum büyüdüğüm ocağım
ben bu hasrete nasıl dayanacağım
Gurbet elinde artık durmayacağım
Özledim ben, ben köyümü özledim

Özlenmez mi, yayıktaki ekşi ayran
ona bile hasret kaldın, ey bayram
Köye giderim inşallah, bu kurban
Özledim ben, ben köyümü özledim

viran olmuş köyüm, bütün hanesi
kurumuş köyümün, gölleri deresi
gitmeyeli unuttum, köyüm neresi
özledim ben, ben köyümü özledim

Bir başka oluyor köyümün gecesi
Özlenmez mi keklik bülbülün sesi
Nasip etsin köyümde ban son nefesi
Özledim ben, ben köyümü özledim