Ben Köyümü Çok Özledim Şiiri - Ülkü Kara

Ülkü Kara
75

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Ben Köyümü Çok Özledim

ÜLKÜ KARA
Edebiyat Defteri
Sevgili ÜLKÜ KARA
Sayfam Çalışmalarım
0 Mesaj

2592 bildiri
Çıkış »
Edebiyatdefteri.com
ANASAYFA
ŞİİRLER
Edebiyat Defteri
YAZILAR
Edebiyat Defteri
FORUM
Edebiyat Defteri
ETKİNLİKLER
Edebiyat Defteri
NEDİR?
Edebiyat Defteri
Kitap KİTAP
Edebiyat Defteri
Tv TİVİ
Edebiyat Defteri
Sesli Şiirler MÜZİK
Edebiyat Defteri
BLOG
Edebiyat Defteri
Atölyeler ATÖLYE
Edebiyat Defteri
BİCÜMLE
Edebiyat Defteri
ARAMA
Edebiyat Defteri
İLETİŞİM

ÜLKÜ KARA


Toplam 219 şiiri kayıtlı

• Profili
• Mesaj Gönder
• Şiiri Beğen
• Takip Et
• Yasaklı listeme ekle
• Şiiri şikayet et

Şiiri Beğen
Şiiri Paylaş
Facebook'ta Paylaş
Arkadaşına Gönder
E-kart Olarak Paylaş
Şiire Özel
Yazdır
Şiir Puan
Kendi şiirinize
puan veremezsiniz.
Toplam: 10.0 puan
2 kişi puan vermiş.

Şiir Bilgi
8/27/2017 tarihinde eklendi.
105 çoğul gösterim
95 tekil gösterim
1 yorum
3 kişi beğendi.
Portfolyo: Genel
Web Zaman Damgası
Şiiri Beğenenler

En son eklediği şiirler
• Ben köyümü çok özledim
• Gurbet
• Yavrum benden çok yaşasın
• Gizli aşk
• Anneme söylemeyin
• Ölümü öldürmek
• Uyanık ol türkiyem
• Cinnet
• Âdem- adem
• Terör belası
• Güneşin bakışı
• Sen giderken 2
• Sen giderken
• Oluruz
• Eflatun kanatlı kuşlar
• Beni bana bırakma
• Ne yer incinsin ne ben
• Yük
• Gurbet
• İtidal
tümü»
Şiiri Düzenle
Facebook'ta Paylaş Twitter'da Paylaş Google Plus'ta Paylaş Yorum Yap
← Şairin önceki şiiri Şairin sonraki şiiri →

BEN KÖYÜMÜ ÇOK ÖZLEDİM

Yağ, yumurta satırları
Yük taşıyan katırların
Sorulmaz mı hatırları?
Uğrak olan yatırların.
Yolu yokuş yorulurduk
Ben köyümü çok özledim.

İsli lüküs yanar gece
Ocakbaşı tüter gece
Kirman durmaz döner gece
Tüm yorgunluk diner gece
Sofralara kurulurduk
Ben köyümü çok özledim.

Tavandaki yoluk tahta
Sepetleri sallandırır
İçindeki zerzevatlar,
Bakan gözü ballandırır.
Yer döşeğinde uyurduk
Uyku çöker durulurduk
Ben köyümü çok özledim.

Sabah beller kuşaklanır
Tepelikler saçaklanır
Ahır, tarla uşaklanır
Tahta yayık bin şaklanır
Tereyağı topaklanır
Ayranına bayılırdık
Ben köyümü çok özledim.

Pıt mıt çörek azığında
At yuları kazığında
Kar eksilmez hiç dağında
Hürmet vardı otağında
Yola çıkar avlanırdık
Ben köyümü çok özledim.

Geremanda nohut yolmak
Yerde gökte mantar bulmak
Yağmur yağsa kelik kurmak
İmeceydi köylü olmak
Çam pozakla ısınırdık
Ben köyümü çok özledim.

Alıçlardan kolye yapar
Yosunlardan kına yakar
Kulaklara kiraz takar
At sırtında caka satar
Efeliğe yumulurduk
Ben köyümü çok özledim...

Düzlüğünde madımaklar
Kirazdere dutu saklar
Tevnü, tarak günlük taklar
Tepesinde alnı aklar
Ambarında saklanırdık
Ben köyümü çok özledim.

Buğdayının kokusuna
Doyum olmaz dokusuna
Yolu izi yokuş ama
Deresinde yüzer suna
Çaylıktaki buzlu suya
Kan ter ile yumulurduk
Ben köyümü çok özledim.

Tarla tapan bozmuş şimdi
Yufka somun olmuş şimdi
Evde çeşme varmış şimdi
Tıkır, banma kalkmış şimdi
Cereyan, yolu varmış amma
Uğrayanı azmış şimdi.
Çocuklukta avutulduk
Ben köyümü çok özledim.

Yağsüzenmiş eski adı
Uğramamış hakim, kadı
Baltacı Mehmet sanı
Hafsalamda kaldı yadı
Şehre göçtük unutulduk
Ben köyümü çok özledim.
ÜLKÜ KARA
26 Ağustos 2017
Bursa

Ülkü Kara
Kayıt Tarihi : 28.8.2017 09:17:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Satır: sitil de denilen küçük bakır veya alüminyum bakraç Kirman: yün eğirme aracı Tepelik: köy kadınlarının başörtülerini örtmeden önce başlarının ön kısmına yerleştirdikleri alınlarına doğru gümüş paralar ve boncuklar sallanan ziynet eşyası. Pıt mıt: Düz ele gelen minik tahtaya vura vura büyütülen bir çeşit bazlama ..yapilirken çıkan sesden almış adını Gereman: Köy yaylasının adı Kelik: Ani yağmurlardan korunmak ve yatmak için çalı, çırpı, kıl kilimden kurulan yayla korunağı. Pozak: Kozalağın bizim köydeki adı. Efelik: bir çeşit yenilebilir ot..(.bu şiirimde iki anlamda da kullandım...hem yemek anlamında hem efelenmek anlamında.) Kirazdere: köyün en sulak dere kenarı..dere boyunca .bol kiraz yetiştiği için bu adı almıştır...Nadiren dut vardır..( o yüzden Kirazdere dutu saklar dedim) Tevnü: El yapımı dokuma tezgahı...kıl kilimler dokunur.onlardan heybe de yapılır... Çaylık: Köyün buz gibi suyu olan tek merası.. Tıkır: tahta su kabı Banma: Ekin buğday kaynatılan, evlerde su biriktirilen büyük bakır kazanlar. Yağsüzen: Eskiden köyümüzün geçim kaynağı haşhaş yağı çıkarmakmiş...o yüzden tüm köylü haşhaş eker ve kırarmış...devlet tarafindan uretimi yasaklanınca tahıla dönmüş...en çok buğday, nohut ve yeşil mercimek üretilmiş...tabiki böylece Yağsüzen ismi de zamanla değişmiş...

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ülkü Kara