Ben Köyüme Döneceğim Şiiri - Hikmet Durkut

Alıp emekli kartımı
Devlete daya sırtımı
Toplayıp pılı pırtımı
Ben köyüme döneceğim.

Çalıştım yirmibeş sene
Yaranamadım ben gene
Kararım karar kimene
Ben köyüme döneceğim.

Unuturum ben kirayı
Orda harcarım parayı
Daha düşünmem burayı
Ben köyüme döneceğim.

Yolu suyu doğalgazı
Aklıma esince bazı
Ev halkı olursa razı
Ben köyüme döneceğim.

Üç çocukla birde hanım
Şehir hayatına isyanım
El ne derse desin canım
Ben köyüme döneceğim.

Kimseye bulmadan suçu
Dahada dökmeden saçı
Yükleyip kamyona göçü
Ben köyüme döneceğim.

Eşim dostum arkadaşım
Kovmazya beni gardaşım
Elliye varmadan yaşım
Ben köyüme döneceğim.

Görüp bütün yaylaları
Ayak basmadık dağları
Gezmek için oraları
Ben köyüme döneceğim.

Elalemi akrabayı
Şehre yakmadan abayı
Satıp savıp arabayı
Ben köyüme döneceğim.

Temiz hava almak için
Orda huzur bulmak için
Uzun süre kalmak için
Ben köyüme döneceğim.

Tarla tapan olmaz belki
Burda kalmam bunu bilki
Sıtkım sıyrıldı inanki
Ben köyüme döneceğim.

Piknik yaparım obrukta
Zevki yaşarım dorukta
N'apıyım burda durupta
Ben köyüme döneceğim.

Kimse demez bana ayıp
Burda geçen günüm kayıp
İşimi yoluna koyup
Ben köyüme döneceğim.

Eski köyü ekmek için
İki fidan dikmek için
Huzurluca yemek için
Ben köyüme döneceğim.

Ana baba yanlarına
Can katarım canlarına
Kurban olam yollarına
Ben köyüme döneceğim.

Dostlar beni kınamayın
Aklı yitirdi sanmayın
Sağa sola inanmayın
Ben köyüme döneceğim.

Komserdim adım Hikmet'ti
Bak yirmibeş sene bitti
Artık canıma tak etti
Ben Sızır'a döneceğim.