Anadolu’nun varoş bir köyünde doğdum diye
Hayata gözlerimi toprak bir evde açtım diye
Yalın ayakla çocukluğum tarlalarda geçti diye
Bana köylü diyorsan ben köylüyüm şehirli kız
Benim hiç özel bir odam olmadı diye
Bir odada altı kardeş büyüdük diye
Yemeğimizi yer sofrasında yiyoruz diye
Bana köylü diyorsan ben köylüyüm şehirli kız
Edepsiz bir kelimede kızarıp utanıyorum diye
Konuşmalarımda sözlerimi süsleyemiyorum diye
Mis kokulu parfüm değil, toprak kokuyorum diye
Bana köylü diyorsan ben köylüyüm şehirli kız
Günümü gün edip sefa sürmüyorum diye
Her gece bir barda sabahlamıyorum diye
Hayatı umursayıp sorumluluklarım var diye
Bana köylü diyorsan ben köylüyüm şehirli kız
Aşklarımı senin gibi günlük yaşamıyorum diye
Sevdiğime ölümüne bağlanıyorum diye
Doğruluğu kendime tek yol bildim diye
Bana köylü diyorsan ben köylüyüm şehirli kız
Köylüyüm ben güzelim garip bir köylüyüm
Köylülüğümle her daim gurur duyuyorum
Sen beni hor görüp küçümsesen de
Ben bir köylü Cin Mehmet'im şehirli kız
(-Kuzgunlu-Cin-Mehmet_YAŞAR-)
Mehmet YaşarKayıt Tarihi : 6.12.2008 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
böyle bi duruma şahitlik mi ettin merak ettim?
yada hiç bir olgu yoksa böyle bir şiir yazmak ve şehir kızına ders vermek nerden geldi aklına
yüreğine sağlık
tebrikler..tam puanımla sevgiler..
Güzel şairim, Tüm safiyetinizi
hiç dejenere etmeden koruya-
bilmişseniz o köylüye kurban
olunmalı ve siz işte o zaman
köylüzünüz. Tebriklerimi sunarım
Selamlar..
Bedri Tahir Adaklı
TÜM YORUMLAR (7)