Ben Köylüyüm Kardaş Şiiri - Barış Yeşiltaş

BEN KÖYLÜYÜM KARDAŞ

BEN KÖYLÜYÜM KARDAŞ,
DAVAR GÜDERİM,SIĞIR GÜDERİM,
ANLIMIN TERİNİ,AĞIZ TADIYLA YERİM,
BEN KÖYLÜYÜM KARDAŞ.

KİMSENİN NAMUSUNDA YOKTUR GÖZÜM,
O FAKİRMİŞ BU ZENGİN AYRIMI HİÇ YAPMAM,
KİMSENİN KARISINA,KIZINA LAF ATMAM,
BEN KÖYLÜYÜM KARDAŞ.

DARDA OLANA EL ATARIM,
AĞLAYANLA AĞLARIM,GÜLENLE GÜLERİM,
YETİMİN,ÖKSÜZÜN SAÇINI OKŞARIM,
BEN KÖYLÜYÜM KARDAŞ.

GÖZÜM YOKTUR DÜNYA MALINDA,
BİR AŞIM OLSUN BİRDE EKMEĞİM,
SOĞANIN CÜCÜĞÜNÜ YERİM,
BEN KÖYLÜYÜM KARDAŞ.

YAZIN O SICAĞINDA TERLEMEDEN,
KARA KIŞIN AYAZINI SOĞUNU YEMEDEN,
BENİM KARNIM DOYMAZ,
BEN KÖYLÜYÜM KARDAŞ.

ELLERİM ÇATLAKTIR BİRDE NASIRLI,
YÜZÜMDE ÇİZGİLERİM ÇOKTUR BENİM,
SIRTIMDA HEYBEMLE GEZERİM,
BEN KÖYLÜYÜM KARDAŞ.

BİR LOKMA EKMEĞİMİ BÖLER PAYLAŞIRIM,
ALLAH MİSAFİRİ BAŞ TACIMDIR BENİM,
ÇAYLA SİGARA KATIĞIMDIR BENİM,
BEN KÖYLÜYÜM KARDAŞ.

BİZ BİLMEYİZ MASA NEDİR? KOLTUK NEDİR?
YER SOFRAMIZ VARDIR BİRDE SEDİRİMİZ,
AÇIN MEZARI YOKTUR,
BEN KÖYLÜYÜM KARDAŞ.

YAZAR: BARIŞ YEŞİLTAŞ
TARİH: 25.01.2024
SAAT: 08:30