Ben Köylüyüm Deme Bana Şiiri - Aydın Ahmet

Köyde doğup büyümeden
Ben köylüyüm deme bana
Nüfusuna sayılmadan
Ben köylüyüm deme bana

Atlarken gece eşiği
Güneştir kandil ışığı
Görmeden tahta beşiği
Ben köylüyüm deme bana

Dağda davar gütmediysen
Yufka, azık katmadıysan
Kepenekle yatmadıysan
Ben köylüyüm deme bana

Kuş avlamadan sapanla
Sepet kurmadan kapanla
Arpa ekmeden sabanla
Ben köylüyüm deme bana

Kışın tepeden kaymadan
Tahtadan kılıç oymadan
Çocukluğuna doymadan
Ben köylüyüm deme bana

Üzümleri yoklamadan
Erikleri kaklamadan
Tarhanayı beklemeden
Ben köylüyüm deme bana

Dağda yaymadan koyunu
İçmeden kuyu suyunu
Bilmeden kendi soyunu
Ben köylüyüm deme bana

Otlatırken boz eşeği
Binmediysen baş aşağı
Görmediysen hiç kaşağı
Ben köylüyüm deme bana