Ben Köy Çocuguydum Şiiri - Melek Tiryaki

mutlu bir köy, çocuguydum
yemegimiz, mis gibi ev ekmegimiz
odun ateşiyle, kuzinede pişer di
ineklerden süt sagardı, annemiz
sıcak ekmek arası, taze tereyag yerdik
akşamları, cok erken yatardık
sabahları, cok erken kalkardık
okul bize biraz uzaktı, yürüyerek giderdik

mutlu bir köy, çocuguydum
hic olmadı, oyuncaklarım
kedim, köpegim, inegim
atım, tavugum, vardı benim
biz sabah kahvaltısında, cay icmezdik
mis gibi tarhana çorbası, içine ekmek doğrayıp yerdik
sularımız akmazdı evimizin icinde
su taşımaya onca yola giderdik

mutlu bir köy, çocuguydum
sıcak mısır ekmegini, dogrardık
taze, ev yogurdumuzun içine
bir sahanda yerdik, tüm aile
pilli bir radyomuz vardı bizim
arkası, yarınlarimiz vardı hergün
her gece, radyo tiyatrosu dinlerdik
canım babam bize, masallar anlatır dı

mutlu bir köy, çocuguydum
köyümün yagmurlarıyla, ıslanırdım
camurundan, ekmekler yemekler yapar
amca, dayı kızlarıyla evcilik oynar dım
minik kardeşlerim, oyuncak bebegim di
fındık bahcesi icinde her ceşit meyvesi olan
bahar da misler gibi cicek ve toprak kokan
Adapazarı, Sinanoglu'n da dogdum ben...

28/11/2014 - 01:05