Ben hiç kimseyi üzmedim ki,
Seni senle bırakıp gittim.
Terk etmenin bedelini ödüyorum.
Bana darılma bir tanem bende seni özlüyorum.
Ben hiç kendimi ağlarken görmedim ki,
Kalbimi vuran hançerindi o göz yaşları.
Ben hiç göz yaşı dökmedim ki,
Seni anlatan şiirlerimin mürekkebiydi.
Ben hiç kötü günler yaşamadım ki,
Koca şehirlerde yansızlıklar yaşadım.
Güzel gidişinin ardından,
Bahtsız sevdalar yaşadım.
Ben hiç kamil insan görmedim ki,
Kalbimin aklına hükmedişini gördüm.
Uzaktan bakınca beni okuyuşunu,
Öyle Erdemli ve asil duruşları gördüm.
Adil Metan
Kayıt Tarihi : 6.11.2020 11:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)