Ben ( kosovalı ) Şiiri - Dursuncan Yildiz

Ben ( Kosovalı )

Ben Eskisi gibi değilim, Sıradan bir Deliyim Karanlığda biriyim, Soranlara ben iyim, ben iyim, Kendimi yok Etmiş biriyim, Çanını Veren biriyim, Kosovalı diye biriyim Ğeçelerin Adamıyım, Ben Susğun Yüreğim Durğun, Bedenim Yorğun ve bitmekde, Hislerim Susmakta Bakışlarım Özlemekte, Hasretim Ölmekte, Nefesim Kesilmekte, Sürgünlügü bitmez ve gitmez, Aşkın Çezasını yaşıyorum Çeke çeke, huzursuz Ğeçelerim bitmek Bilmez, Duygularım Susmaz, Düşünçeler Durmaz ve bitmez Gözlerimin Yaşlarıyla yastık Taş gibi olur ve Buz’gibi olur, Hayeler gelmez olur birer birer gider olur, Kendimi kandırdım Şuçlusu benim diye, Çezasını Çekmek benim Nasibim diye Kaderim Söyle bana Doya doya Sevmek, Doya doya Tutmak, Doya doya Düşünmek, Doya doya Kendimi yok Etmek gibi Sevdaya Taptım yıllarımı yok Etdim yetmez mi bu kadar kara kader, Şuçluyum Çünkü Sözüm Söz, Sana Söz, Kalbime Söz, Sevgime Söz, Ömürboyu Söz, Sözler, Sözde ve Kalbimizin Son Atışına kadar değil Ötesine Kadara Sözler kalır, Sevmek Sadeçe Kelime değil, birlikte Bütünlükle ve Beraberlikle Bir Olmakdır, Kalbimize Çan Veren Kan’dır, Sevmek ve Sevilmek Çanlandırmak’dır Bir Birini, Yanında olmasa bile Var Edilir, His Edilir, Güven getirilir Birer birer Ismin (Kosovolu ) diye Tüm Dillerde, Sözler, Hisler bir bire, Allemde bitmez ve gitmez Dedi kodu bir yerde, Sevmek Sadeçe Anlayana, Yalanları bitmez Gözlerimin Önünde, Sevgimi Verdim Kızma bana, Sevgimin Yükü Ağır gelir Sana, Sevmek Sadeçe Kelime değil bir Ömür boyu bitmez Aşk Şiirimiz Olur Başlığı--> Sen Ve Ben, Sadeçe Sen Ve Ben........