Ben Konuşurum Şiiri - Hasan Hüseyin Bal

Ben konuşurum aynalarla
Aynadaki beni hiç sevmem
Ben konuşurum boşluklarla
Sesim yankılanır
Tekrar bana döner
Ben konuşurum otobüsün camından
Ona,buna seslenirim
Gözlerimden kayar gider şekiller
Ben konuşurum kendi kendimle
Kendi kendimle savaşır dururum
Ben konuşurum insanlarla
Kimi duyar beni kimi duymaz
Kimi oralı bile olmaz
Ben konuşurum yağmurlarla
Yağmur yağarken
Şemsiyesini almayana kızarım
Ben konuşurum yüreğimle
Senin isteklerin bitmiyor diye
Ben konuşurum yalnızlığımla
Bazen yalnızlığım beni sarıp sarmalar
Kısacası; Ben konuşurum
Konuştukça kendimi bulurum...