Ben konuşursam ... Şiiri - Murat Ülkü

Karanlık bir odada, bir fısıltı duyarım,
Suskunluk denizinde, bir fırtına taşırım.
Zincirler vurulmuş, dile gelmeyen sözlere,
Ben konuşursam, kimse dayanamaz o kedere...
​
​Bir zamanlar güldüm, her şeye inandım ben,
Şimdi yıkılmış bir şehir, enkazdan ibaret beden.
Sırlarım var benim, ruhuma yük olan, kime ne?
Ben konuşursam, sen yerin dibine girersin, bu böyle biline.
​
​Gökyüzü aydınlanır, fırtınalar kopar,
Kelimelerim mermi, her biri kalbe çarpar,
Sakın ssnma ki, sustuğum için dünya dönüyor,
Ben konuşursam, kalpler titrer, yer yerinden oynar...
​
​Sessizliğin gücü, bir dağ gibi üzerimde,
Sakladığım gerçeğin ağırlığı var her bir zerremde.
Ne zaman patlayacak bu volkan üzerimde tüm gözler,
Ben konuşursam, konuşsmaz kimse, herkes susar...
​
​Yılların yükü omuzlarımda, bir mezar gibi derin,
Her damla gözyaşı, bir nehrin başlangıcı benim.
Gizli kalan her şeyin yankısıyım bu âlemde,
Ben konuşursam, tüm dünya duyar, her sır açığa çıkar.
​
​Maskeler düşer, yüzler solar, gerçeğin ağırlığında,
Ne sanıyorsun, bu oyunun kuralları neydi aslında?
Unutulmuş bir yemin, kırık bir sözün bedeli,
Ben konuşursam, sen ağlarsın, çıkartırsın tüm maskeleri...
​
​Benim hikâyem, binlerce insanın hikâyesi belki,
Haksızlıklar, ihanetler, dürüstlüğün yenilgisi belki.
Sustuklarımın bedeli, tüm ülkeyi sarsar belki,
Ben konuşursam, tüm ülke sarsılır, çünkü ben gerçeğim.
​
​Yalnızlık bir gölge gibi, peşimde her daim,
Her adımım bir soru işareti, ne zaman isyan ederim?
Tüm bağlar kopar, köprüler yanar, bu yolda,
Ben konuşursam, tutunacak hiçbir dalın kalmaz, kalırsın sen ortada...
​
​Ben sadece kendim değilim, bir ailemin kaderi bende,
Kırılan kalplerin, dökülen gözyaşlarının sebebi bende.
Gizlediğim sır, bir bomba gibi patlar rllerimde,
Ben konuşursam, tüm ailem perişan olur seninle...
​
​Son sözlerim bunlar, geri dönüşü yok artık,
Bu suskunluk, bir sona yaklaşıyor, anla artık.
Her şeyin bir bedeli var, murat bunu bilmelisin,
Ben konuşursam, senin için her şey biter, yok olup gitmelisin...