Ben kollarımı açtım rüzgarı bekliyorum

Her yürüyüşüm bir dert fırtınası
Koyvermişim dünyayı çekmişim elimi eteğimi
Ordan oraya savrulmuşum bir yaprak gibi
Lodoslar poyrazlar götürmüş ordan oraya
Ben kollarımı açtım rüzgarı bekliyorum

Korktum sana doğru yürümekten
Her gelişimin çok acı dönüşü oldu.
Bir rüzgar eser, yürümeden gelirim diye sana
Ben kollarımı açtım rüzgarı bekliyorum

Senin gelişin olurmu bilmem
Rüzgarlar sana esmiyor mu?
Gökten bir hortum gelir,sürüklenirsin belki
Seninle karşılaşmak için
Ben kollarımı açtım rüzgarı bekliyorum