Ben Kolay Ölmem Şiiri - İrfan Bakırcı

bu arsızlık,
bu yüzsüzlük nereye kadar.
ne güne dek kalacak ellerin boğazımda.
silinmesede gözlerimden hüzün,
alamayacaksın dudağımdaki tebessümü.
alamayacaksın İstanbul, öyle öleceğim.
ve ölürken bile inadına güleceğim.

benide al İstanbul!
zaten ölmeye geldim ben,
yalınayak, çırılçıplak,
yaşamak istediğim kadar ölmeye.
vur beni,
sana en yakışan şekilde, kahpece.
masumiyetine ihanet ettiğin
binlerce kalabalıktan biri olayım.
kaçırma bu fırsatı bak bir daha gelmem.
ama iyi sarıl boğazıma,
alışkınım zulümlere ben kolay ölmem...