Ben Kocaman Balonlarla Oynayan Bir Çocuk ...

Kuşlar için bir yuva yaptım yazlık evimde. Şimdi merdivenlerini yapıyorum, seke seke girsinler yuvalarına diye.
YORULDULAR KARIN DOYURMA ÇABALARIYLA, en azından merdivenleriyle yuvalarına rahat girsinler.

Kendi merdivenlerimi düşündüm,
hayatın basamaklarını tek tek çıkışım geldi aklıma,
her bir basamağına çıkınca,
bir alttakinin kırıldığını görerek.
Kırıldıkça azaldılar altta kalanlar,
geride kalan anılar gibi.
Ezile ezile taşıdılar beni,
kırıla kırıla döküldüler.
Son bir basamak bu,
üzerinde sallanarak durduğum,
onunda kırılması yakındır,
onun da beni çökertmesi yakındır.

Tutunuyorum ne kadar kulp varsa,
ne kadar sürecek tutunma?

Yüreğim üşüyor,
kelebekler üşüyor,
tir tir titriyor kanatları.

Dumanlar çıkıyor bir yerlerde,
Arılar kovanlarını boşaltıyor,
savruluyorlar bulutlar halinde,
savruluyorum ben de hayata.

Kuru gürültü bu gök gürlemesi,
kuru gürültü bu sevmek,
savruluyor düşünceler,
çıkmazlar dolduruyor düşünceleri.
Çakmıyor şimşek, aydınlanmıyor bir saniye olsa hayat,
karanlıklar kol kola geziyor, aydınlanmıyor hayat,
bilseydim bu kadar zordu bu sevda, bir çiviyle mıhlardım yüreğimi duvarlara… Aşksızlığı öğreterek ona…

ARTIK_ AŞK,_ AŞKINA_ AĞLAMAZDI… GÖLGESİNE_ BİLE…

Mustafa Yılmaz
(Çandarlı)