Ben; bazen sebepsiz de kızabilirim
Biraz asi, biraz hırçınım
Arada dalgalanır kıyıya vururum
Ancak her zaman dingin bir liman olurum.
Ben kızdığım zaman,
Kimseyi meze yapmıyorum
Sarhoş gönlüme…
Ben kızdığım zaman,
Meze oluyorum kavuşmamış,
Seven gönüllere…
Ve ben kızdığım zaman,
Asarım, keserim, kırarım, dökerim
Parçalanırım, kanar yüreğim, kanar ellerim
Ama benden başkası ölmez.
Ben kızdığım zaman,
Gözlerim kararır
Çöllere düşerim
Kendimi nerede kaybettim diye
Ruhumu, benliğimi ararım
Ben kızdığım zaman,
Beni bana bırakma, sen topla yar.
Aslında tüm kızgınlığım sensizliğimdendir
Beni sensizliğinle yargılama yar! ! !
Tarih: 27.01.2015
Kayıt Tarihi : 26.1.2015 19:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!