Ben Kimseye Ağlamadım Şiiri - Levent Kuş

ben kimseye ağlamadım.
ölenlerime bile...
sana ağladım
beni bilmeyişine,
bilip te bilmeyişine,
beni, benim istediğim gibi,
bildiğim gibi bilmeyişine...
yıllarıma girişine,
geçip gidişine ağladım.

ben kimseyi sevmedim.
çoklarını sevdim sandım
belki de sevmeye zorladım
üç günde geçti
hiç acımadı

bazıları da beni sevdi
ne buldular bilmem (senin bulamadığın)
merak etmedim, sormadım.
meyil bile etmedim.

'önce ben sevmeliydim'
belki mantığı yok,
belki de yaşamak kadar,
varlığım kadar mantıklı
hayatım ne kadar mantıklıysa,
o kadar işte...
'önce ben sevmeliydim'
seni sevdim
önce ben sevdim
sonra...
yine ben.
sevmeyişinden sonra da yani.
ben hep sevdim.
ne yazık hep ben sevdim.