Ben kimsenin herşeyi olamıyorum

ben acılarımı unutarak ayrılırım bu dünyadan ben bu yeryüzünün en yalnız cocuguyken şimdi kocaman adam oldum
Hiç degismeyen tek bir gerçek varki hayatımda yine bu yeryüzünün
Yalnız adamı olduğum gercegi
yaşadığım yerlerin yabancısı
ne sözlerim para ediyor buralarda
ne de yaşamak mutlu olmak uğruna verdiğim mücadelelerim
okuduğum şiirler umursan madı özenerek yaptığım şarkılar işe yaramıyor
ben kimsenin herşeyi olamıyorum
kimse benim yalnızlığım olmuyor

Gittiğim her yerde ayak izlerin oluyor
gözlerin gelince aklıma her şey berrak
adın anılınca her şey daha bir anlam kazanıyor
gittiğim her yerde sen oluyorsun
ve sen hiçbir yerde bulunmuyorsun
ve ben kimsenin herşeyi olamıyorum

gel uykuma gir, uslu bir çocuk gibi dağıt saçlarımı dürtmeden uyandır beni ürkütmeden günaydın de
sıcacık bir öpüşle depreştir yüreğimi
senin deniz kokusu saçlarına hasretim
korkunç bir gün geçirdim bunu nasıl anlatsam
tel örgülere çarpıp geri dönen gövdemi sana sevdiremem, ne de kimseye
ellerimi kuytularda saklıyorum
ben kimsenin herşeyi olamıyorum