Ben Kimin İçin Savaştıysam
Ben kimin için savaştıysam,
Onun gözlerinde kayboldum önce,
Bir dua gibi titreyen ellerinde
Kendi kalbimi rehin bıraktım gece.
Ben kimin için savaştıysam,
Yaralı düşlerimden geçtim,
Kendi canımdan vazgeçtim,
Onun yarınını korumak için.
Ama bilmezdim ki…
Bir gün sırtımdan vuracak rüzgârı,
Bir gün gözlerime kapanacak baharı,
En sevdiğimden alacağım zararı.
Ben kimin için savaştıysam,
Onun kurşunuyla vuruldum.
Gözlerimin içine baka baka
İçimdeki dağları yıktı, sustum.
Şimdi kanım toprağa karışırken,
Adını taşır her damla,
Bir ihanetin gölgesi
Ay ışığında bile parlar hâlâ.
Ben kimin için savaştıysam,
Beni unutan oydu,
Benim için bir mısra yazmayan,
Ama kalbime mezar koydu.
Kırık kılıcım hâlâ elimde,
Ama savaş çoktan bitti,
Çünkü insan en son
Sevdiğinin ihanetiyle yıkılır.
Ben kimin için savaştıysam,
Onun kurşunuyla vuruldum…
Ve öğrendim:
En ağır yara, kalpten açılır
Söz : Mucize
Mucize KartalKayıt Tarihi : 1.9.2025 20:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!