Ben Kimim? Şiiri - Alaaddin Emre

cinayetin ardından
çiçek kokusu yayılacak değil ki
bunu iyi öğrendik

kan sarkar duvarlardan aşağı
kaldı geride asılmışlar ormanı
daha dağa çıkmadan
yazı öldürdük işte yazı

yağmura hayranların güzüne geldik
kaldırımlarda sarı turuncu yapraklar.
yazgısı belli ağaçlar gözyaşı dökmeden yaşlı
eşyanın kılığına bürünmeden
yaşıyorlar şimdilik
bir hoyrat çıkana dek

sorularla geçiyor hayat
kalacaktık elbet baka kala
hayat bilgisinden sınıfta çocuk
naif bir acıyla
renkleri aynı ne ki
gök mü derin deniz mi
kim bilir

ben kimim

birinin işi başından aşkınken
deli pıtrak beklenmeyen
herhangi bir yabancı olarak
kendi sürgünlüğüne itirazsız
akrebin gecesine doğan
bir im mi
kim

keskin ucunu göstermeyen
sözcüğün büyüsüyle kaplı iğnesi
gecenin içinde sessiz
mum yalnızlığında
kendine dönen

bir kasım gününde gizli
zamanın içindeki zamanın
esbab-ı mucibesi