Ben fukarası sevdaların
Ve başrolüyüm yalnızlığın
Kah damla sakızından çıkarım
Beyaz atımla
Kah duygularımın okyanusundan
Gecelere bağlarım
En kayda değer düşlerimi
Asarım karanlıklara
Yüreğimin ıslak duygularını
Kah ağlarım yalnızken
Kah yalnızlık ağlar ben yokken
Tutuştururum entaresini
Zemheri gecenin
Ellerim ayın gövdesinde dolanır
Sustururum
Hesapsız konuşan yüreğimi
Hesaplar hep kana bulanır
Gökyüzüne çekerim gövdemi
Yüreğimde bir ayrılık telaşı
Suskunlukara saklasamda sesimi
Neden se kaşlarım çatık kalır
Kayıt Tarihi : 10.4.2007 21:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
peki ama ben kimim? ? ? YALOVA
![Hüseyin Cihan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/10/ben-kimim-66.jpg)
eyvallah dost...
saygılar...
Kah yalnızlık ağlar ben yokken' çok anlamlı. Nedir insanın kendi elinden çektiği, nedir gönlüne böylesi dert ektiği, nedendir yalnızlığın kör kuyularında kaybolan benimiz.
Kah yalnızlık ağlar ben yokken' çok anlamlı. Nedir insanın kendi elinden çektiği, nedir gönlüne böylesi dert ektiği, nedendir yalnızlığın kör kuyularında kaybolan benimiz.
Ahmet Ayaz
TÜM YORUMLAR (36)