Saçlarımı uzattım, gidecek yerim yoktu.
Kapı eşiğinde bir kahve fincanını parçalayıp bileklerimde gezdirdim sivrilttiğim kısmını.
İki büklüm oturuyordum, buna rağmen dimdik duruyordu omuzlarım.
Saçlarımı uzatmışım ya, sanki şu kapıdan içeriye girecekmişsin ya…
Şimdi ben cephede değilim ama kuma da gömmedim kafamı.
Sanki şimdi gelecekmişsin gibi avutuyorum kendimi.
Sanki o kedi hiç ölmemiş, bağrım hiç delinmemiş.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta