Ben sessizliğin örsünde ensesinden dövülen
Yüzüne gülümsenen arkasından sövülen
Ölüm vakti gelende Azrail’e övülen
Bir garip çağlayanım denizlere dökülen
Ben sözüne sükut düşmüş yitik bir pervaneyim
Ensemdeki ur ile meczubum mestaneyim
Kibriyle gök delinmiş esasen pespayeyim
Bir garip köleyim ki hükümdara gebeyim
Kayıt Tarihi : 5.7.2024 01:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!