İmkânsız hayellerimin başrol oyuncusu,
aşkının bahçelerinde kaybolmuş bir ben.
Senin sessizliğinde duygularıma sığınacak
bir liman buluyorum.
Anlaşılmak istiyorum gönül lugatimdeki dilimi
kullanmadan.
Harfsiz,kelamsız anlaşılabilmek..
Kendimi anlayabiliyorum.
Ruhumla başbaşa kaldığım zamanlarda.
Kalbim tamam(n)lanmamış niyetlerle dolu.
Ben ruhumu en güzel şiir hâline getirecek duadaki
okşayışım.
Seni bu yoklukta bulundurmayı
ve seni düşünerek var olmayı seviyorum.
Ben yazdığım değilim, beni okuduğunda
hissettiğinim.
Ruhumu hapseden sessizlikte seni arıyorum.
Kendimi umursamayanı, umursamayı bıraktım.
Ancak kendimi keşfettiğimde, başkalarıyla tam
bağ kurabildim.
Heran kaderimi bir fidan gibi şekillendiriyorum.
Ben kendi ruhumun bahçıvanıyım.
Her saniye ekiyorum umut tohumlarını,
nadasa bıraktığım gönül tarlamda.
İçimde yarım kalmış bir konuşmanın
üzüntüsü var.
Ben kimim?
Mazimde kendini arayan.
Bu günlerde hiç kimse.
Hemen akıl vermeye kalkar,
verecek aklı olmayanlar.
Ne olduğun o kadar bağırıyor ki,
ne dediğini duyamıyorum.....
Kayıt Tarihi : 25.10.2023 21:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İçimde yarım kalmış bir konuşmanın üzüntüsü var…
Tebrikler
Teşekkürler.
Bu bilgi için çok teşekkür ederim abim.
Evet hızlı yazmama bağlı klavye hatalarım olmuş.
Haklısınız klavye hatası olmuş.. Paylaştıktan snra da düzeltmek mümkün olmadığı için öyle kaldı.. Teşekkürler sunarım..
Düzelte biliyorsun kardeşim şiirlerim sekmesinden şiiri seçerek düzenle dediğinde düzeliyor.
TÜM YORUMLAR (4)