İçimdeki çığlıklar volkan gibi patlarken
Dışımda inadına vurdum duymaz bir tavır.
Kızıyorum kendime,
Bu keşmekeş halime.
Vuruyorum,
Ellerime kelepçe,
Ayağıma pranga,
Mahkumu götüren gardiyanım bir anda.
Önce sırtıma savcı cübbesi geçirip,
iddia makamında idam çığırtkanlığı yapıyorum.
Sonra bir bakıyorum elimde hakim tokmağı.
Tam elde kalemimi kıracakken
Dilimden beraat cümlesi dökülüyor
Hem suçluyorum zalimce
Hem koruyorum hamice
Bir zalimi oynuyorum sinsice
Bir mazluma dönüyorum gizlice.
Kendimi tanımak için,
Soruyorum kendime.
Acaba BEN KİMİM? diye.
Kayıt Tarihi : 9.8.2005 09:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İçimdeki çığlıklar volkan gibi patlarken
Dışımda inadına vurdum duymaz bir tavır.
Birazda ben böyle olabilsem...
Bir mazluma dönüyorum gizlice.
mısraları ;
Acaba BEN KİMİM? diye bitse daha güzel olmaz mıydı diye düşündüm? Buraya kadar ise harikaa, kutlarım...
Siirinizi okudum ve birden misralarin icerisinde kendimi buldum :)
Bir zamanlar bende ayna karsisina gecip bakmistim kendime ve BEN KIMIM demistim.
Kaybolmuslul ve baskalarinin hayatimiza verdikleri amansiz surat yuzunden, kim oldugumuzu ve yasamdan ne bekledigimizi bile unutmusuzdur.Arasira aynanin karsisina gecip gercekten yuregimizdeki bizi bulmaya gayret etmeliyiz ve derinliklerde bulunan cesaretimizi cörutmekten kurtarip insanligin mutlulugu icin öncelikle kendimizi bulmaya gayret etmeliyiz.
Unutmamaliyiz ki, kendimizi bulmadan baskalarini bulamayiz, kendimizde bulunmayani baskalarina veremeyecegimizi.
Sizi yurekten kutlarim, basarilarinizin devamini tum kalbimle dilerim,azmin sonu BASARI,dir.
Tebrikler güzel bir şiir
TÜM YORUMLAR (6)