Ben Kimim Şiiri - Cahit Konut

Eski bir çanta koltukta,
Adım adım koşan benim.
Her akılda, her mantıkta,
Engelleri aşan benim.
Gülüm, ben bir öğretmenim.

Senede bir övülürsün,
Bazen olur, dövülürsün.
Kız evinden kovulursun,
İnsanlara şaşan benim.
Kızım, ben bir öğretmenim.

Siyasete gönül koymam,
Onun için adam olmam.
Baskıdan, terörden yılmam,
Boz bulanık taşan benim.
Oğlum, ben bir öğretmenim.

Çile çektim nice élde,
Şehirde, bucakta, köyde.
Kendimi yitirdim çölde,
Yüz üstüne düşen benim.
Bacım, ben bir öğretmenim.

Camilere imam oldum,
Hastalara şifa buldum.
Erken doğdum, erken öldüm,
Mezarımı eşen benim.
Gardaş, ben bir öğretmenim.

Sazım ele alamadım,
O Aslı’yı bulamadım.
Kerem gibi yanamadım,
Köz üstünde pişen benim.
Dostum, ben bir öğretmenim.

Öğrenci bir nur gözümde,
Sevgisi dolu özümde.
Hem sazımda, hem sözümde,
KARAC’OZAN; coşan benim.
Yavrum, ben bir öğretmenim.

24 Kasım 1996 GÖLBAŞI

Öğretmenler Günü