Ben Kimim Şiiri - İsmail Ökkeş Polat

Acı çektikçe özgürleşiyorum
Tıpkı ülkem gibi,
Dolu dizgin sorguların;
Acımasız işkencelerin,
Anlamsız itiraflarında buluyorum kendimi,
Sonra tutanaklara düşüyorum,
Adını sanını bilmediğim
Cinayetlerde fail oluyorum,
Mevcutlu istenen dosyalarda,
Mevcudu olmayan delilsizliğin
Karanlığına gömülüyorum.
Sonradan aklım başıma geliyor,
Şah damarımdan daha yakın
Benliğimden uzak ölüm,
Düşünmenin sonsuzluğu
Mıh gibi çakılıyor beynime
Sonra kendimi buluyorum
Yusuf’un düştüğü kuyuda....
Ah sonsuzluk,
Senin adın ölüm mü?
Ah yalnızlık,
Senin adın cezamı?
Ah kendim,
Senin adın mutsuzluk mu?
Yada ekmek kırıntısının
Bir karıncaya umut oluşumu?
Yaptığım her eylemin
Hayata karşı her direnişin
Ve barikatın
Anlamsız emekçisimiyim....
Ben kimim?...