Sakin sorma bana sen kimsin diye
Ben beni anlatan sözümden koptum
Nasil oldu neden bilmem ki niye
Ruhumu dinlesen özümden koptum
Kaybolmus hasretler sırlar içinde
Yoklugu özledim varlar içinde
Kışımı kaybettim karlar içinde
Bahari ararken yazımdan koptum
Çırpındıkça battığım bu tuzakta
Hayallerim yaşantımdan uzakta
Hiç bir çaresi yok ne yaptiysakta
Bahane gerekçe lüzumdan koptum
Fikirlerim sanki çağlar ardında
Düşlediğim hayat dağlar ardında
Koca dünya sanki benim sırtımda
Tükendi takatim dizimden koptum
Her nefeste hasretimi aradım
Yürüdükçe hedefimden ıradım
Her adimda uzaklasti muradım
Attığım adımda izimden koptum
Usanmadan ellerimle ördüğüm
Hayat, sanki çözülmeyen kördüğüm
Içimi kanatır bunca gördüğüm
Utandim baktıkça gözümden koptum
Kayıt Tarihi : 8.10.2019 20:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Uzandım koltuğa hasıra hasret Düşündüm hayatım kusura hasret Ellerim emeğe nasıra hasret Kuvvetim gücümden pazimdan koptum
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!