Kim incitir gönlünü.
Kim sebep yüzünü astırmaya.
Söylesene ben kimim.
Hoşgeldin de, yeni yaralara...
Çok değil, bir şiirlik bakacaktım.
Gözlerinden süzülüp, kalbine akacaktım.
Boğulup gitmeseydim derinlere,
Hep yalnız bir adam kalacaktım...
Bir utanç çökmüş yanaklarına.
Korkma; utanmak imandandır.
Selam olsun meçhul yarınlarına.
Onlar da beni, er geç tanıyacaktır...
Kayıt Tarihi : 9.5.2017 00:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Alsancak](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/09/ben-kimim-187.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!